25 september

De parkeerplaats was weer afgeladen deze bijzondere avond. Met goed gemoed en vertrouwen liepen we de bowlinghal binnen. Doesman en ik. Bokman moest thuisblijven. Zijn vaderlijke plicht speelde parten op deze belangrijke dag.
Onze tegenstander deze avond? Het dreamteam 'de bengeltjes'. Cor en Adrie. mannen die er geen doekjes om winden. Cor gooit gemiddeld 300. Wat? Ja, 300 euro per maand. Deze buitengewoon krachtige bowler speelt 16 x per maand en bij aanvang dacht ik al 'dit wordt een oefenpotje met een paar extra glazen bier'. En dat werd het. De gezelligheid werd opgepimpt door een onverwacht aantreden van Bokman. Zoals elke goede vader heeft hij de zorgtaak aan een oppas overgedragen en is de deur uitgevlucht. De hoop op een puntje steeg met stip.
Adrie behoeft geen introductie. Zijn naam is synoniem aan de bowlingsport. Van hem win je enkel als hij geblesseerd is. Vanavond was hij dat niet. Toch school er deze avond een verrassing onder het dak van de BVT.
Bokman, koud van de straat, begon met een magere 120. Doesman wist weer te glanzen met een zuivere 143. Te weinig om weerstand te bieden aan het geweld van Cor, maar genoeg om blij te zijn.
De tweede set doe ik met Bokman en weten we terug te slaan met een 165 en een 134 game. Afdoende om een punt mee naar huis te nemen. We nemen afscheid van Bokman en concentreren ons op de derde set. Spanjer werpt lekker. Wederom met Ton in handen. Hun relatie lijkt hersteld. Hij tilt naar de 144 maar Doesman lijkt de lat uit het oog te zijn verloren. Zijn worp is de belichaming van 'easy slider', maar hoe easy ze ook glijden, de pinnen blijven overeind. Hij kan 'm nog net op 128 zetten. Geen score om je voor te schamen als we de handicap erbij tellen, maar te weinig om de winst te ijken. Cor en Adrie gaan naar huis met een 3-1. Wij verheugen ons op een puntje. Om de geboorte van mijn jongste dochter te vieren nemen we nog een paar biertjes en taaien af. Volgende week moeten we winnen.

Norm Duke

Norm Duke is een dijk van een bowler. Op http://www.youtube.com/watch?v=Fr0doeWFGyY vind je een machtig stukje werk van deze meneer. Hij heeft vele tournamenten op z'n naam staan, maar heeft nog niet van mij kunnen winnen. De belangrijkste reden hiervoor is dat we elkaar nog niet hebben ontmoet. Hij heeft 1 zoontje, dus wat kinderen betreft zal hij voor altijd in mijn schaduw staan.

Kim Adler

Kim Adler is een favoriet van ons team. Zij is niet alleen een der betere bowlers in de wereld, maar ook een lekker stuk. Drie jaar geleden hebben we haar ontmoet en hadden we de eer haar ballen even te mogen voelen. Voor meer info http://www.kimadler.com
Hier een overzicht van haar prestaties:

*15 National PWBA Titles
*(23) 300 games
*High Series :824
*Five time All-American Team, including 2000 Team Captain
*Bowler of the Decade (1990's) Nominee
*2000 Metropolitan Bowling Writers Bowler of the Year
*1999 Southern Bowling Writers Bowler of the Year
*1993 PWBA Player of the Year runnerup
*1991 PWBA Rookie of the Year
*5th woman in bowling history to roll back-to-back 300 games
*1st 800 series by a woman on the newly-developed Sport Pattern by USA Bowling, 2001
*ranked in the top 10 worldwide for ten seasons
*Career PWBA Average: 210.51
*Career PWBA TV Appearances: 57
*Career TV Average: 212.82
*Career Top 5 finishes:
1st (15)
2nd (11)
3rd (8)
4th (11)
5th (11)

Tien stappen naar succes: 2. Pendel en kadans

ZOEKEN NAAR EEN CONSISTENT RITME

Vandaag wil ik het met u hebben over Pendel en cadans. Ik heb een bal van Dick Weber. Samen met Billy Welu en Earl Anthony hebben we het over de top drie aller tijden in onze tak van sport. namen die u misschien nu even niets zeggen, maar mocht u tijd en zin hebben, dan kunt u ze zien gooien op Youtube. deze drie heren zijn meesters van de pendel. Hun ongehaaste, consistente swing is niet alleen prachtig om te zien, het resultaat is een lust voor het oog en de vallende pins klinken als een hemels akkoord.
Zoals het pendulum op je opa's klok zo moet je arm bewegen tijdens je worp. Er komt geen spierkracht bij kijken. De bal hoeft niet harder of zachter dan hij zelf aangeeft in de pendel.

Waarom is die pendel zo belangrijk?
Zoals een musicus een metronoom gebruikt voor een consistent ritme, of cadans, zo gebruiken wij onze arm in de pendel als basis voor een constant ritme. Het klinkt zo: en een - twee - drie - vier.
en. De bal ligt in de hand
1. de bal wordt recht naar voren gehouden
2. de bal gaat naar beneden in de pendel op kniehoogte
3. de bal hangt achter ons in de lucht op hoogte van 1
4. De bal gaat terug en wordt losgelaten.

Variaties zijn persoonsgebonden en verbeteringen kunnen enkel in het ritme van ieder afzonderlijk ontwikkeld worden. Er is geen bowler hetzelfde. We zijn allemaal verschillend. Neem maar even de tijd om de Heer daar voor te prijzen.
Volgende keer gaan we hebben over het voetwerk. Hoe integreren we les 1 en 2 in een aanloop die soepel en tegelijkertijd effectief is. u kent misschien wel bowlers die werpen alsof ze een zak vuilnis het raam uit gooien. Of die vanuit een stilstand voor de 'foulline' de bal via de rechterknie in de 'gutter' laten vallen.
Hierover meer, de volgende keer.

18 september 2007

We steken een jointje op en herinneren ons een groot man die op deze bijzondere dag overleed. Wat een tragische dag en welk een mooie erfenis. Helaas laakt Dennis iedere vorm van respect en werpen we zonder de historische klanken van Purple Haze, Hey Joe, Little Wing, en natuurlijk Easy Rider, de naam waar ons team van af is geleid, de wekelijkse ballen. 'Here comes Easy Rider / Riding down the highway of desire / He said the free wind takes him higher / trying to find his heaven above.'
In deze sfeer nemen we het vanavond op tegen Nus en Annemieke. Nus is misschien wel de beste bowler van Nederland. Zijn zen benadering van het spel en zijn kraanvogeltechniek maken hem tot een tegenstander van grote klasse. Eens, fietsend langs de waalbandijk in de avondschemering, zag ik hem staan. Op een heuvel met een been hangend op kniehoogte onbewegelijk zijn bal op borsthoogte houdend starend naar het oneindige mijn roepen 'hee Nus, aan het trainen?' volledig negerend urenlang zijn ongeevenaarde stijl onderhoudend in een oosterse extase zijn vlees onderworpen aan zijn geest. De voorspelde overwinning verloor zijn kracht al bij aanvang. Annemieke, de vrouwelijke kant van Nus, behoeft geen introductie. Zij speelt al jaren eerste viool in het orkest van bowlend Tiel. Maar... wij zijn niet uit de klei getrokken. Noch onze ballen. Met een handicap van 106 mogen we toch minstens een puntje snoepen.
Spanjer begint. Het is negen uur. Hij besluit deze avond 'Ton' in te zetten. Dat is zijn 5 euro dumpbal van een pond of 15. Hij begint met drie strikes en een spare. Nus wordt bleek en Annemieke week. Helaas blijft Bokman achter. Hij heeft wederom weinig remslaap gehad en ondanks een paar gouden ballen blijft hij steken op een karige 120. Spanjer weet er een 150'er uit te halen. 6 punten te weinig. 0-1.
We verhuizen naar baan drie voor de tweede set. Bokman hersteld op wonderlijke wijze en weet er een 173 game uit te trekken. Nu is het Spanjer die het af laat weten. Met een magere 120'er geven we de winst wederom op een paar pins na aan Nus. 0-2. Als we beiden weten te scoren zouden deze twee geen probleem mogen heten. De derde set doen we nog eens dunnetjes over op baan 4 en wordt een hilarische afgang. We kunnen deze avond geen punt pakken en zeggen 'dat hadden we ook niet verdiend'. Als iemand drie maal de 200 voorbijgaat dan wil ik niet winnen. Alle eer aan Annemieke en ik had graag een foto van Nus willen plaatsen, maar het woord nus geeft in Google enkel bloot. Dus dat betekent het in het Frans.
Mijn kind is overigens nog in geen velden of wegen te bekennen.

11 september 2007

Met een terreurdreiging in de lucht en een uitzonderlijk serieus tegenstander traden we aan op de glimmende latten van baan twee. De uitdaging voor vanavond? Henk en Michelle, beiden talentvolle bowlers die maar een ding willen. Winnen. Vorige week werden ze met 4-0 vernederd. Nu zullen ze er alles aan doen om het tij te keren. Martijn is warm. Arjen is opgefokt. Zijn hart slaat 140 in rust en hij vreest een telefoontje van het thuisfront. De weeen zijn begonnen. Dat telefoontje blijft uit, maar de vrees blijft.
De eerste set. Martijn en Arjen weten de aandacht naar zich toe te trekken met een 171 en een 163. Op een handvol punten verloren, maar met een duidelijke boodschap. Die boodschap luidt: kijk uit, we zijn goed, maar kunnen beter.
Helaas blijft het beter liggen op de plank. De tweede set bereiken we het dieptepunt van de avond. De derde set mag een verpletterende nederlaag heten. Noch Martijn, noch Arjen blijken in staat tegenstand te bieden aan met name de overdonderende worpen van Michelle (zie foto). Haar aproach is ongeevenaard en haar hooks zijn bitterzoet met een impact van een scherfgranaat. Henk hoont en minacht. Met name mijn varierende werpstijlen worden met lust gebadineerd. Martijn heeft geen remslaap meer en ik lig al weken naast een ultralange voorwee. Redenen genoeg om het hoofd te blijven heffen en terug te kijken op een geslaagde avond. Henk en Michelle mogen in de nabije toekomst geen problemen meer geven. Wij des te meer.

Tien stappen naar succes: 1. Het begin

POSITIE EN BALLANS

Loop de baan op, pak de bal met twee handen en kijk goed uit voor aankomende ballen. Nare blessures aan je vingers kunnen een goed voorbereidde worp teniet doen. Leg de bal in je linkerhand. (Mocht je linkshandig zijn, draai de situatie dan om)
Ga achter de baan staan en check de 'approach punten'. Dat zijn die kleine zwarte stippen.

Kijk of je kunt werpen. De baan links en rechts moet vrij zijn.
Zet je linkervoet tussen de middelste en de eerste rechterpunt zodat je met de binnenkant van je schoen tegen het vijfde latje staat.

Nu zetten we onze rechtervoet ernaast. Zorg dat de punten van je schoen op een (1) lijn staan. Hou je voeten vijf tot zeven centimeter uit elkaar.

Zorg dat je heupen op een (1) lijn staan met je voeten.

Hou je rug recht en zet je schouders parralel aan je heupen.

Nu steek je je vingers in de gaten en neem je de bal in je rechterhand en leg 'm in lijn met je schouder en de tweede pijl. (de pijlen tellen we van rechts naar links) Bij een goede stand is dit al een feit.

Hou je onderarm iets omhoog.

Haal diep adem, adem uit, blijf stil staan.

Als je dit tot je vaste 'approach' maakt, kun je vanuit hier gaan gooien en jezelf beginnen te corrigeren.

Volgende week behandelen we les 2. Pendel en kadans - ofwel zoek een consistent ritme

Introductie van het team

Van Links naar rechts ziet u Spanjer, Doesman en Bokman. Vlak na de derde zege op rij in de Utrechter studentencompetitie.
Het jaar hiervoor namen we afscheid van Sander, een gevierd en getalenteerde bowler die helaas zijn carriere moest beeindigen. Spanjer heeft een PB van 217, Doesman leidt met 256 en Bokman heeft zijn hoogste score op 207 vastgezet.
Het team heeft onderricht gekregen van Bob Strickland. Dit geinspireerde en gedreven onderwijs maakte Easy Slider van een verjaarsbowler tot een gevreest en geducht tegenstander. Dit onderwijs zult u geregeld tegenkomen bij de wekelijkse evaluatie van de dinsdagavond.

4 september 2007

Spanman staat voor grote uitdaging

Het was de eerste dinsdag van het nieuwe seizoen. Topbowlers uit de hele regio verzamelden zich op de zwaar geoliede bowlingbanen van de TBV. Er werden handen geschud en verhalen uitgewisseld. Er heerste een opgewonden sfeer. Wim en Truus deelden hun Italiaanse avontuur. Zij speelden daar een internationaal toernooi. Anderen deelden inzichten verkregen tijdens volkomen rust op een camping of in een hotel. Ikzelf en mijn maat Bokman keken terug op een geslaagde zomercompetitie. Op een haar na verloren. Deelname is belangrijker spraken we elkaar toe. En zeker wat geleerd. Wat valt er te leren als je tot drie maal toe de winst naar je toe getrokken hebt op nationaal niveau? Een hoop, dat is duidelijk.
Wat hebben we vanavond geleerd? Onze tegenstanders zijn twee doorgewinterde strikewerpers. Jeff en Fatih. Jeff heeft 7 baanrecords en fatih gooit moeiteloos de meest ongebruikelijke splits. Doesman, mijn partner voor de avond, weet ze te treffen. Ikzelf blijf ver achter. Met een start van 121 staat het schaamrood op m'n wangen en vraag ik me af waartoe die extra dertig uur inspanning van de zomer heeft gediend. De tweede pot blijk ik trefzekerder en weten we de stand op 1-1 te zetten. Nu gaat het erom spannen. Het begin belooft veel. Doesman blijft op hoog niveau scoren, maar mijn ballen lijken ieder doel te missen. Zelfs mijn veel besproken hookballen nemen beide kanten van de baan om slechts een pin te doen vallen. Helaas. We nemen een biertje en vertrekken. Volgende week zal het beter gaan.