woensdag 28 november 2007

27 november 2007


Vermoedend dat het een gezellige avond bowlen zou worden met mijn nieuwe beste vriend Jack en onderwijl de verjaardag vierend van de vrouw van mijn collega Bokman, toevalligerwijs op dezelfde dag geboren als Jimi (hij droeg altijd z'n bowlingketting) die de hele avond bewierookt wordt op radio 6 met in gedachten het wondertje dat Sander's vriendin op de wereld heeft gedrukt (Casper Alexander) loop ik de immer sensationele entree van Bowlingcentrum Tiel binnen. Jack staat net z'n nieuwe schoenen te passen, een snelle blik laat zien dat we nog steeds onderaan de lijst staan en bijkomend van een zachte mexicaanse reken ik mijn negen euro af bij mijn tegenstander voor vanavond, Truus. Er is maar een vrouw in mijn leven die Truus heet en uitgerekend tegen haar mag ik vanavond bowlen. Haar partner heet Wim en met in mijn achterhoofd de wetenschap dat deze twee onlangs Europees kampioen zijn geworden leg ik de lat vrij laag en hoop wat op te steken deze avond.
De eerste ballen bij de buren doen echter vermoeden dat de vele overwinningen van afgelopen maanden inclusief het aantal weken dat ze al op nr. 1 staan ze een beetje tam heeft gemaakt. Ze laten opmerkelijk veel liggen en Jack en ik zien onze kans schoon om met pijn en moeite de eerste pot gelijk te spelen. Dankzij Jack, want deze jongen gooide zijn bekende 121.
Gelukkig mag ik voor de tweede pot naar baan zeven en beginnen de strikes veelvuldig te vallen. Bij worp 6 is de beslissing al gevallen en deze keer ook weer met dank aan Jack. Hij gooit 180.
Nu lijken de buren warm te zijn en gaan op jacht naar een volle punt. Jack laat het afweten. Hij lijkt zijn 180 niet te kunnen herhalen. Laat enkele singelspares staan door zijn eerder besproken 'Djangostijl' op zo'n eenzame pin los te laten en inderdaad te missen. Het effect blijft fascineren en even lijkt zelfs de opspattende olie in staat een pin te leggen, maar na twee of drie keer wiebelen staat de pin nog rotsvast overeind. Hij maakt er een 141 van. Iets waar ik momenteel enkel van kan dromen. Wederom een 126'er voor mij en een stapje hoger op de handicaplijst.
Wim en Truus pakken zodoende de derde punt en dankzij twee imponerende handicaps mag Easy Slider het laatste puntje hebben.
De eindstand is 2,5 - 1,5. Raar maar waar.
Wetende dat Cor en Adri afgedroogd zijn door Nus en Annemieke en onze vrienden van Eurohollidays 1-3 hebben gespeeld gaan we toch weer dromen van een treetje hoger op de lijst. Enkele weken geleden stonden we nog op de vijfde. Voor kerst willen we daar weer staan.

maandag 26 november 2007

ABC van de bowlingsport




Creeper (die ook bekend staat als puffende bal). Dat is een verschrikkelijk langzame en veelal ook trage bal.
We hebben met behulp van een snelheidsmeter geregeld wedstrijden 'traagwerpen'. De uitdaging is de bal zo langzaam mogelijk te gooien. Moeilijker dan je denkt als je beseft dat de bal niet stil mag komen te liggen halverwege de baan.
Creeper wordt in dit licht gezien als een kruipende bal.
Los van onze wedstrijden wordt met 'creeper' natuurlijk een worp van een jong meisje of een hele oude vrouw bedoeld.

20 november 2007


De dagen worden zichtbaar korter. Niet dat het wat uitmaakt. Je zoekt gewoon elke week een goede openingszin en die had ik eigenlijk niet nodig omdat mijn collega een verslag zou maken en dat natuurlijk heeft verzuimd. Te druk met druk zijn en al dat soort drukte. Ik niet. Ik verveel me kapot. Heb niets om handen en wacht tot m'n uitkering weer wordt gestort en ik me weer helemaal lens kan blowen. En bowlen. Verkeerde keuzes gemaakt in het leven. Ik had ook een gezin kunnen hebben en kinderen. Nee... dat heb ik toch verkeerd ingeschat toen ik nog studeerde aan de mavo. Bokman niet. Die wist wel wat hij wilde. Nu heeft hij niet alleen een fijn gezin, maar ook een fijne baan en draagt hij z'n steentje bij aan de samenleving.
Ik bedank hem overigens wel elke week voor z'n bijdrage aan mijn uitkering. Hij zegt dan wel eens: ga toch werken man! Dan zeg ik maar: ik kijk er even naar.

Enfin... we zijn aan het bowlen en we bowlen tegen Meines en John. Beiden al uitgebreid geïntroduceerd en hoewel ze nog niet van ons hebben kunnen winnen, lijkt het erop dat vanavond de eerste keer mag zijn.
Doesman komt laat. Ik en Bokman werpen de eerste twee games. Ton glijdt goed. Weet zelfs een strike te maken en een spare af te maken. Hij maakt indruk met een 140. Bokman werpt al weken eerste viool in het team en lijkt ook vanavond het team te dragen. Laat in game 1 wat liggen en moet genoegen nemen met 122.
Helaas geven de buren ons geen ruimte om tot prestaties te klimmen en als Doesman eindelijk aankomt staan we al met 2-0 achter. Bokman gooide al beter maar nu is het Spanjer die een 113 plaatst. Doesman mag de laatste pot leggen en doet dat met Bokman. Ik neem afscheid maar besluit na de eerste strikes van beide heren toch even te blijven zitten. Zou er dan toch een puntje in de leiding plakken?
Na drie tellen wachten weten we het. Nee, de tegenstander vanavond is te sterk en te machtig. Ondanks een vrij hoge score van 275 punten. Wetende dat het Doesmans eerste pot was mag hij niet klagen. 131 koud van de stoep.
De ervaring van beide heren John en Meines doet ons echter schuilen in de schaduw van hun talent.
Ik ben bij worp negen gaan rijden. Ik hoop dat de heren nog een plezierig biertje hebben genoten.

Conclusie:
Bokman gooit een wonderlijk trio 122 133 144
Spanjer: 140 113 x
Doesman x x 131

Volgende week beter zeggen we dan maar weer. Wellicht met Jack als partner

donderdag 15 november 2007

13 november 2007


Nachem Malek is dood. Wie? Nachem Malek was de naam waarmee Norman Mailer ter wereld kwam. 84 jaar geleden. Ik heb niet veel van hem gelezen. Alleen 'The Fight'. Een prachtig relaas van de bokswedstrijd tussen Ali en George. Ali won maar George had de gehele wedstrijd de overhand.

Vanavond zijn we compleet. We spelen tegen Nus en Annemieke. Beiden al uitgebreid besproken in voorgaande artikelen. Ik stel me in op een oefenavond en ben blij met en halve punt. Later zou dat een hele blijken.

Bokman en Doesman tikken af. De ballen gaan lekker. We gaan zelf even gelijk op. Al gauw wordt de sfeer grimmiger en begint Nus hoog te scoren. Annemieke moet duidelijk warm draaien. Als er een gewonnen had kunnen worden was dat deze. We speelden goed en vooral Bokman tikt de klok op 156. Doesman werpt strak maar de geschiedenis lijkt zich te herhalen. Hoewel beter dan eerder is hij toch ontevreden met een 136'er. Beneden zijn peil, maar genoeg om de punt aan Nus te laten.

Game twee belooft beter te worden. Spanjer begint genadeloos te werpen. Ton is glad en de conditie is optimaal. Hij werpt de hele game met Ton en weet zelfs een bijna Turkey te noteren. Doesman blijft volgen, maar heeft een paar tegenslagen. Hij duikt net onder z'n gemiddelde met 140 en als Nus niet zo verschrikkelijk lekker smeet, hadden we de punt. Nus gooide 238. Zijn partner legt 'm ook boven de 200. De teleurstelling is groot. Maar als we de kruisjes bij de buren tellen, hadden we sowieso geen schijntje kans.

Spanjer weet game drie volledig te verzieken. Ton absorbeert olie. veel olie. In de slip wil Ton niet curven. Spanjer pakt steeds vaker een huisbal en Bokman gaat opnieuw los. Hij wil deze game pertinent op z'n naam schrijven en weet zonder moeite en met een triple strike op de staart als een waarachtig ankerman de partij te innen. De buren zijn verbaast. Nus had dan wel een induttertje met een magere 190, maar dat weegt niet op tegen de sterke 158'er van Bokman. Spanjer probeert uit alle macht nog een 130 te noteren, maar daar schiet hij twee puntjes te kort voor. Wel genoeg voor een puntje. En daar kwamen we voor.

Volgende week neemt Spanjer een avond vrij. Hij heeft veel om over te peinzen. Waar blijft de beoogde doorbraak en wanneer gaan we weer een 200+ tegenkomen.

woensdag 7 november 2007

6 november 2007


Het is 6 november. November was ooit de negende maand. Vandaar de naam. December de tiende. Oktober? Inderdaad... de achtste. Elf en twaalf bestaan eigenlijk niet. We hebben er twee maanden voor geplakt. Dat zijn januari en februari geworden.

Als u naar de foto kijkt ziet u de kop van Bokman. Waarom alweer hij op de foto? Dankzij hem hebben we er twee punten bij. Hij zei nog: 'we zijn een team!' vanavond niet. Hij tilde het spelletje in z'n eentje en had deze jongen een paar puntjes meer geworpen dan hadden we een 4-0 mee naar huis genomen. Was welkom geweest, want we staan inmiddels 7e.

We speelden vanavond tegen 'de bengeltjes'. dat zijn Cor en Adrie. Cor is een vrij constante werper met een enorm hoog strike percentage. Adrie is wat menselijker en gooit de ene keer wat beter dan de andere. Pluspunt is dat het twee erg sportieve bowlers zijn met respect voor gehandicapten. Hier een overview.

Game 1. Baan vijf. Doesman komt later. Het zijn Bokman en Spanjer die spelen. We beginnen beiden sterk en even lijkt het een makkie te worden. Bokman blijft op niveau en Spanjer dut in. 1-0. Bokman legt een 170'er neer en Spanjer doet er een magere 133 bij. Cor staat excellent te scoren. Adri ook.

Game 2. De eerste twee ballen zijn gegooid en Doesman schuift aan. Er wordt bijgeklets en dat schaadt het spelletje. Deze verliezen we vrij duidelijk. 130 en 125 is te weinig om mee te kunnen praten.

We gooien een muntje en Bokman wint. (Gelukkig) Hij mag de derde game gooien met Doesman en Spanjer kan een biertje drinken. Hij baalt zichtbaar. Heeft hij hiervoor z'n bob geskipt? Dat hoeft dus ook niet meer. Sinds zijn 192'er een paar weken geleden is er weinig zinnigs uit z'n handen gekomen. Zijn dwangmatige curves schieten geregeld hun doel voorbij. Als ze dan een keer raak zijn, is bewondering zijn deel, maar als de klok aan het eind op 120 staat, kan het niemand boeien. het gaat om de pinfall.

Game 3. Bokman begint als een tierelier op de 200 af te gooien. Hij striked, spared, een turkey, een dip, een strike en blijft tot de laatste drie ballen sterk gooien. Dusdanig dat we de pot winnen en dankzij dit hoge aantal ook nog de vierde punt mogen hebben. Mede dankzij een sportieve Cor die ons een puntje in de eerste game matste, vrees ik achteraf, maar desalniettemin erg blij. Doesman legde er een gemiddelde 146 naast. Voor hem zat er wat meer in, maar net als eerder lijken de pins met hem te sollen. In mijn taal zou ik zeggen: hij heeft een regelmaand. Wat we wel meer zien op dit niveau is een lichte daling als voorbode van een sterke piek en meestal een nieuw ijkpunt in het spel. Mag dat ook voor Spanjer gelden? We hopen het van harte.