donderdag 22 januari 2009

Kritische succesfactoren


'De uitkomst van een wedstrijd wordt dus bepaald door het resultaat.'

Een beetje later dan afgesproken volgt hier een kort stuk onderwijs van Jack Edelaar. We behandelen de 5 succesfactoren van een bowler van wereldklasse.

1. Veelzijdigheid. Een klasse bowler kan meer dan een kunstje
2. kracht: Een klasse bowler heeft een krachtige release
3. Nauwkeurigheid: Een klasse bowler kan steeds hetzelfde punt raken.
4. Herhalingsvermogen: Een klasse bowler kan zijn beweging keer op keer herhalen.
5. Kennis: Een klasse bowler weet wat er aan de hand is en wat hij daaraan kan doen.

De meeste bowlers hebben wel een of twee van deze factoren. Een Spanman heeft ze alle vijf. Alleen niet bij het bowlen. Wie weet waarin, mag reageren via de reageerknop. De winnaar krijgt een biertje op 27 januari.

We gaan verder: Een bowler die alle kenmerken in zich heeft is een speler van wereldklasse. Onderlinge verschillen zijn natuurlijk aanwezig. De een heeft meer nauwkeurigheid in zijn spel, de ander meer kracht. Etc.

Dan nog dit: 'herhalen, volharden en aanpassen zijn werkwoorden. (zitten, rusten en slapen ook) Ze veronderstellen acties. (of niet) Dat er iets gedaan wordt. Het vereist tijd en energie. Aandacht.'

Dit staat overigens letterlijk in een bowlingblad. Twee pagina's onzinnig geleuter waar je weinig beter van gaat gooien.

Neem het groot uitgelichte citaat: 'Succes in bowlen betekent strikes gooien en winnen. Hoe meer strikes des te groter de kans dat er wordt gewonnen.'(?)Echt?

Met alle respect voor collegabowler/schrijver Jack Edelaar, heb je er nog zo eentje?

Ja, hier komt ie: 'Als er geen strike wordt gegooid, moet er gespared worden.'

Wat? Doesman wil er nog eentje? Hier komt de uitsmijter: 'De uitkomst van een wedstrijd wordt dus bepaald door het resultaat.'

De professionalisering van de bowlingsport zal voorafgegaan moeten worden door een publieke executie van enkele woordvoerders.

20 januari 2009


Bowling, ontstaan uit het aloude spel kegelen, is een sport waarbij de speler door middel van een bowlingbal moet proberen om alle tien de pins omver te gooien.

Vandaag speelt Easy Slider tegen het genadeloze John & Meines. De heren kent u inmiddels goed. Over meines nog een weetje. Hij heeft zich voortgeplant en is vader van twee talentvolle bowlers die u al kent onder de namen Jeff en Danny. Jeff heeft een hoop baanrecords in de hal hangen en Danny is sinds dit seizoen vaak van de partij om dingen te doen en te zeggen.
Sandokan werd gehinderd door spelende zaken in zijn drukke bestaan en Bokman moest later komen omdat er iets was. Had dat iets langer geduurd dan vanavond, dan hadden wij wellicht vier punten meegenomen. Nee, bokman kwam laten zien dat hij het onlangs ingeslagen dode spoor blijft volgen en demonstreerde dat in game twee meteen met een nader te bespreken aantal pinnen. Eerst gaan we genieten van twee exceptioneel goede werpers. Doesman en Spanman. Ze hebben net de puike werkjes van Xavier Rudd beluisterd en besproken en hadden zelfs tijd over voor een intro van 'The harder they come', de Jamaicaanse klassieker van Jimmy Cliff. Deze twee heren waren dus duidelijk klaar voor een overwinning en versloegen de vijand met een makkelijk vallende 168 c.q. 140. Er werd gefluisterd over een shuffle. 1-0.
Toen kwam Bokman binnenlopen. 1-3.

Nee, da's te kort door de bocht. Zo schrijf je niet over de teamcaptain die het team al vijf jaar lang draagt, beschermt en naar drie nationale titels heeft geleidt.

In game twee gaan Bokman en Doesman naar baan 5 en Doesman weet zijn niveau vast te houden, maar wordt overduidelijk gehinderd door een matig hoekende Bokman die de stress van de dag nog niet heeft kunnen laten vallen. Bokman weet 'm net over de honderd te tillen en schrijft een 108. 1-1. Meines en John spelen overigens bij vlagen erg beroerd.

Spanman komt uit de glasbak en weet dat hij Bokman in game drie moet losmaken uit een al weken durende bowldepressie. Meines en John gooien nu op partyniveau en met een iets beter werpende Bokman missen we op een splinter na de tweede punt. Bokman gooit naar de 122 en mag zich verblijden in een licht opwaarts gaande lijn. Spanman gooit 147 en ziet wederom z'n handicap kleiner worden. 1-3 is het resultaat van een onvergetelijke avond.

Vatten we Bokman samen, dan gooit hij de laatste vier games 88-116-108-122. Zet hij dit door dan kunnen we volgende week uitgaan van 117 en een natte 132. Daarmee zou een einde zijn gekomen aan zijn dip en mogen we opnieuw van zijn talent genieten. De geschiedenis leert ons dat na een dip een vlotte 200 plus valt. Die optie ligt nog wijd open en wellicht mogen we volgende week weer eens die magische rivier oversteken.

Voor hen die meeleven... Nina hersteld als een tierelier. Ze hebben haar darmen weer op z'n plek gekregen en hart en hersens zijn onbeschadigd uit de klap gekomen. Lopen zal naar verwachting ook op korte termijn mogelijk moeten zijn. Hoe de bekken/heupen functioneren hoop ik volgende week te melden als we weer samengekomen voor een potje bowlen.

Martijn: heeft Joep al gebeld?

donderdag 15 januari 2009

13 januari 2009


Als het aan Bokman ligt lopen we volgend jaar met dit setje naar de overkant

Een verslag van een ontspannende avond genieten van een strikegenerator als Adriaan de Gram. Bokstein vroeg nog of het een onsje minder mocht, maar daar kon helemaal niemand om lachen, Adriaan het minst want die had 'm al letterlijk duizenden keren gehoord en wist het min of meer wel. Toen Spanman refereerde aan het gewicht van zijn bal lag de hele tielercompetitie in een deuk en werd hij op de schouders genomen en de grappigste man van Nederland genoemd. Ja, het is me wat.
Gram speelde samen met Annemieke en om een lang verhaal kort te houden... Bokman gooit 88. Zonder rouw, zonder spijt, en met een forse glimlach onder de neusvleugels. Inderdaad, het deerde hem minder dan de Armeense Genocide. En die deerde hem al totaal niet. Spanman had daarentegen veel driekus. Het gaat inmiddels schijnbaar beter met Nina, maar wat is beter? Bokman gooide ook beter in zijn tweede game. 116. Dat is beter, maar om het nou echt beter te noemen. We hopen dat Bokman er bovenop komt en Nina nog meer.
De meest spraakmakende werper deze avond kwam uit onverwachte hoek. Doesman trok alle registers van zijn Hammond open en speelde een oogstrelend duet met Spanman. Samen goed voor 312 puntjes. Helaas werden we genadeloos ingehaald door een verpulverende 260 ofzo van Gram. Doesman zei nog, 'Adriaan haalt zijn gram' en oogste met die gevatte opmerking veel respect van verschillende figuren.
Niet geheel ontevreden wilde Doesman verder, maar moest het solo doen in de tweede game. Hij trekt de beurs en legt zonder blikken of blozen 152 op tafel, maar Bokman, zoals eerder genoemd, kan er maar heel weinig naast leggen. Te weinig om de opnieuw zware rekening van Annemieke en Adriaan te betalen.
Dan mag Spanman het proberen met Bokman. Spanman rolt lekker naar een dikke 149, maar Bokman droomt van een Jeu de Boule carriere. Hij probeert zijn maten zover te krijgen ook in deze tak van sport drie kampioenschappen te innen, maar Spanman is nog niet geheel over. Sandokan heeft nog geen stem gehad in deze en Doesman begint na vanavond pas echt te bowlen. We noemen het een dilemma. Een setje ballen plus tas kost 14,95. Welke zekerheid kan Bokman ons geven dat hij wel kan Jeu de Boulen. En hoelang duurt het voordat hij hier weer op uit is gekeken en ons aan het sjoelen of de herenliefde wil krijgen. Doesman heeft een eigen bal. Spanman heeft er wel twee. We hebben een tas en Sandokan is een ijzerenframe aan het breien. Is dit voor nop? Nee, de laatste woorden zijn nog niet gewisseld. Er zal een pol volgen, een vergadering en een afwachting wat dit seizoen nog gaat brengen. We houden u op de hoogte.
Had je al gebeld Joep?

Bokman: 88, 116
Spanman: 152, 149
Doesman: 160, 152

U raadde het al, 0-4.

zondag 11 januari 2009

Be Here Soon


'Be Here Soon.' Een verrassende cd met verrassende trekjes van verrassende gasten die verrassend goed uit de verf komen en samen tot een verrassend einde weten te verrassen

Voor de liefhebbers van Clapton en Michael MacDonald hebben we goed nieuws. De twee stijlen, voorzover we ze kunnen hokken, ontmoeten elkaar in een puik werk van niemand anders dan Jeff Bridges aka, the dude.
Wat de cd erg bijzonder maakt is het integere gehalte van de instrumenten en de geregeld ietwat iel klinkende stem van Bridges. claptonisch zou ik willen omschrijven, vooral uit de 'Let it grow' periode.
Een van de zwaarste argumenten van goede muziek is dat het niet stoort. En dat deed het niet. Niet na 5 uur in de winkel, niet na enige momenten in de auto en vandaag zelfs niet na een intense beluistering op de Ipod. Zie dat maar eens mee te maken.
Het feit dat hij zijn bekendheid niet misbruikt in een overdreven gelikte campagne steekt groots af in vergelijk met de bizarre taferelen die we hebben meegemaakt van lieden als Don Johnson indertijd. Nee, Jeff heeft muzikaal talent. Liefhebbers van de Fabulous Baker Boys zijn hiervan op de hoogte. Jeff is niet alleen een groot fotograaf, maar ook een geschoold musicus. Echt? Ja, echt.

Geïnteresseerd? mail even met de Aad en er ligt straks een bakje in uw gleuf.

zaterdag 10 januari 2009

6 januari 2009


Het jaarlijkse easy sliderfeest 'Rock & bowl bash was een overdonderend succes.

vanuit de Tielerbowlingsoos allereerst een verschrikkelijk rijk bowlingjaar toegewenst met veel strikes en spares en hopelijk een of twee 300 games.

6 januari spelen we dit jaar voor het eerst en na een aantal handen te hebben geschudt lopen we naar baan 4 voor een duel tegen Jeff en zijn broeder Danny. Danny neem Dimitries zaak waar en Jeff is vrij ziek.
Wij denken hier een makkelijke serie punten punten te kunnen binnenfietsen, maar als Jeff de set opent met een strike, en Danny hem op de voet blijft volgen, kunnen we enkel antwoorden met een oprecht 'fuck it'. We zetten de eerste weg met een meier achterstand. Hier kon Doesman weinig aan veranderen. Wim wil wel goed inzetten, maar hij blijft achter het net vissen met onwillige pins. Hij kan 'm niet hoger opvoeren dan een 113. Spanman gooit vrij stabiel, maar kan de schade niet vergoeden met zijn 153. Vervolgens mogen Sandokan en Doesman het proberen op baan 3. Onderwijl stapt Bokman de zaal in en nadat hij iedereen een handje heeft gegeven, schuift hij bij ons aan en vertelt dingen. Doesman komt uit z'n dip, maar zit nog niet op zijn niveau. Hij laat de 3 en de 1 van plekje ruilen en neemt 131 punten tot zich. Sandokan trekt daartegenover zeer van leer en timmert harde poeiers op de wangen van onze naaste. Ik meen dat we met deze score 1-1 maken.
Dan mogen Spanman en Sandokan het proberen. Op baan 4 dipt Sandokan naar beneden 113's peil. Hij zet vanavond de hoogste en de laagste score neer en steelt daarmee de aandacht weg van een wederom stabiel spelende Spanman. Spanman laat z'n handicap opnieuw zakken met een 157. We geven de punt aan Jeff, maar die heeft z'n hielen al gelicht op zoek naar een kruik en een deken.

Resumerende spreken we van een beste avond met twee dips op 112 en 113. We moeten proberen dit tweede deel van het seizoen de punten op te zoeken en te claimen. Hoge concentratie is een vereiste en daarmee wil ik een samenvatting geven van het oktober nummer van 'Bowling Times'.

Willen we dit jaar nog gaan pieken, dan zullen we dit ter harte moeten nemen. Het team kan het complete stuk nalezen op hun toilet. Ik richt me hier vooral tot Joep en Michelle. Bel je nog even Joep?

Weet je wat... ik doe dit in een appart stuk in de loop van de week.

Eerst gaan we een cd bespreken van Jeff Bridges. Hij draait hier al uren en met het verstrijken van de tijd wordt mijn enthousiastme groter.