26 mei 2009

Wegens gebrek aan beeldmateriaal zien we allen uit naar de 'W'.

Wederom een legendarische partij bowlen waarin Doesman met een klein rietje in zijn mond alle aandacht naar zich toe wist te zuigen met een onvoorstelbare, doch langverwachte en meer dan welkome 200 plusser. Dit, in mengsmering met een onberispelijk spelende Bokman en een misselijke Spanman, resulteerde opnieuw in een 4-0 overwinning. Ditmaal op een tegenstander van Europese klasse.
We spelen op baan drie en vier. Spanman en Bokman tikken af. Bokman wil een 200 plus inzetten. Spanman volgt op afstand. Wim en Truus gooien gemiddeld naar een 150 en een 156. te weinig voor een overdonderende 192 van Bokman. Spanman doet er niet meer toe. Hij voelt gif stromen en neemt de volgende pot vrij.
Dan komt Doesman op en mag samen met Bokman voor de tweede punt gooien. Ditmaal is het Doesman die voor vuurwerk zorgt. Hij wil meer en beter, doet dat ook bijna, maar blijft hangen op de 187. Een balletje anders en het was de eerste 200 van de avond geweest en had Doesman gepresteerd wat nog geen andere Easy Slider hem voor heeft gedaan. Bokman werpt uit op een 137'er en Wim en Truus blijven beiden steken in de 130 sferen. Vet kak voor hen. Niet voor Spanman. Die heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt een vuil biertje eruit te kotsen. Hij komt fris en sportief terug en is klaar om de avond in te lijsten. Hij mag wederom op baan 4 zijn talent ontvouwen, maar wordt onderweg naar de 155 gehinderd door een overtreffende trap in zijn rug in de vorm van een duivelsgoed vingerende Doesman. Doesman timmert de lijst dicht en weet een hufterig hoge 206 te noteren en maakt met zijn twee scores de aanwezigheid van Bokman en Spanman tot een luxeprobleem. Hem komt toe de lof, eer en een welgemeende klop op de schouder. Wim en Truus kunnen enkel toekijken met een 130 en 140'er. Zij genoten zichtbaar van het rendement van hun investering in wat zij zien als hun jongens. Hun team, waarin ze naast ontelbare tips en tricks een heuse Vicious Hammer hebben gestoken. Om dan om de oren te krijgen met een 192, 187 en een 206 is eer in eigen trots ombuigen en feitelijk een heel team in je uitpuilende trofeekast bijzetten. Van mij mag het.