16 september 2008

Ed, geliefd en gevreesd, maar bovenal een zeer goed bowler

Het beloofde rendement op onze investering werd helaas niet uitgekeerd deze bijzondere avond. Bijzonder omdat de Captain niet aanwezig was en we voor het eerst in de geschiedenis van Easy Slider een driemanschap konden inzetten zonder Bokman. Sandokan, Doesman en Spanman. Deze drie volwaardige en bijzonder getalenteerde werpers mochten het vanavond opnemen tegen 'de bietjes'. Nee, zo heten ze niet, maar wegens de ongebruikelijke bezetting noemen we ze zo maar even. Het waren Ed en Danny. Ongebruikelijke bezetting in de zin van, Jeff moest theorie doen - z'n bowlvaardigheidsbewijs denk ik, en Dimitri heeft al geruime tijd een ontsteking in de schouder. Dusdanig ernstig dat hij niet eens zijn eigen team kan komen aanmoedigen. Niet dat ze dat nodig hadden. Maar een beetje gezelligheid en betrokkenheid trekt menig Easy Sliderlid al naar het centrum. Bowlen of niet. En desnoods in een rolstoel.
We kunnen gerust spreken van een redelijk spannende wedstrijd die vrij moeilijk te winnen was daar Ed bijna drie 200 plussers op tafel legt en zijn maat goed met ons mee kon komen. Luister maar naar een kort verslag.

Het is pas half negen als Doesman en Spanman de hal inlopen, de tas wegzetten en twee koffie bestellen. De koffie staat nog niet of Sandokan komt ook binnen. Hij heeft gefietst en is goed op temperatuur. We mogen op baan 1 en 2 plaats nemen en na een paar strikes inwerpen nemen Spanman en Doesman de eerste pot. Ze kunnen goed bijblijven, maar Spanmans handicap laat ons de eerste punt afnemen. 138 en 136. De heren blijven dicht bij elkaar, maar er is geen sprake van de bekende Doesman/Spanman Shuffle. 0-1. Sandokan en Doesman zetten de wedstrijd voort op baan 2.
Op baan 2 lijkt het tijd te keren. Doesman begint op hoger niveau te spelen en gooit spares tot een dip op 6 waarna hij met een paar welkome strikes de score op een nette170 zet. Sandokan houdt z'n niveau vast. Hij gooit rake ballen, maar begint een afwijking naar rechts te ontwikkelen waar hij een paar forse punten mee laat liggen. Tot tweemaal toe weet hij zelfs de geul te raken. Hij beseft dat hij sneller moet drinken om aan z'n tax te komen voor de avond om is.
We zitten weer op baan 1 als er een rondje bier langskomt. Spanman en Sandokan gaan werpen. Beiden lijken een stuk beter te werpen, maar het regent nog geen punten zoals we van hen gewend zijn. Missen ze de input van de Captain?, zijn ze verlegen?, is het de baan? Wellicht een combinatie van deze drie cruciale elementen. Ze komen een dunne tien puntjes te kort om toch nog een punt mee naar huis te nemen. 128, 151.
We verliezen met 4-0 en zien een verloren kans. Dit bedrag had ook op onze rekening bijgeschreven kunnen worden. Maar zoals een wijs man ooit zei: Kut!

Hier een analyse van Johan:
Als je op baan 1 bij je eerste bal een strike werpt, dan kun je twee dingen doen. Een is hetzelfde blijven doen en winnen, de ander is iets anders doen en verliezen. Als je na een week broeden op de input van Wim en zijn gouden tips ineens weer je oude pakje aantrekt, ben je beide kwijt. laten we eerlijk zijn. Je stopt geen oude wijn in nieuwe zakken. Je naait ook geen nieuwe lap op een ouwe broek. Zodoende ga je ook niet een stijlwisseling doen op een derde avond in het seizoen. Als je goed keek naar een Spanman dan zie je dat hij in game drie terug gaat naar zijn vorige stijl. Geen curves, geen Wimpies, gewoon 30 kilometer per uur door het midden met een beetje topspin en een lichte trek naar rechts om de gevreesde 10-7 split te ontwijken. Wat doet hij... hij gooit beide wedstrijden onder zijn kunnen en enkel een boffer met zijn oude stijl kon hem 151 puntjes geven. Zo win je geen wedstrijden. Hetzelfde zien we met een Doesman die bij het inwerpen tot tweemaal toe een strike werpt naar Wims advies. Dan wordt er afgetikt en gaat het mis. Hij begint bij tijd en wijle zelfs een combinatie van stijlen te werpen. Dat botst. Je kunt niet zwemmen en vliegen tegelijk. Je moet je koers bepalen en die volgen. Ik snap dat de heren geen trainingen meer hebben zoals ze die in Arnhem hadden. Vier uren doorwerpen in een en dezelfde stijl. Dat is wat ze nodig hebben. Als ze dit seizoen verder willen komen dan de 5e plek, zullen ze zich moeten ijken op een stijl. Sandokan lijkt minder gevoelig te zijn voor stijlwisselingen. Hij heeft ook nog geen tips van een Nus, een Ed of een Wim gehad. Als iedereen maar blijft roepen dat het anders moet, dan ga je schizofreen werpen. Spanman is daar een tekstboek voorbeeld van. Als je tien ballen gooit en ze zijn alle tien anders, dan heb je een probleem. Maar dat is bekend. Als hij z'n naam schrijft zie je ook drie stijlen doorelkaar. Blokletters, hoofdletters en schrijfletters volgen mekaar in een onduidelijke volgorde op.
Maar terug naar een Sandokan. Zijn approach, swing en pendel laten weinig te wensen over. Kijk je echter naar de achterkant, dan zie je de rechterschouder zwaar naar beneden hellen. Ja, alsof hij een zware bal draagt. Hij zou kunnen proberen om ook in z'n linkerhand een bal, of een gewicht te dragen. Of, logischer in deze, zich meer schouderbewust te maken. Scheve schouder is scheve bal. Twee keiharde geulballen zijn daar evident aan.

Tot zover de analyse. Ik neem aan dat er waardevolle tips tussen staan. Voldende week gaan we het weer proberen. Opnieuw in deze bezetting. We zullen dan zien wat deze analyse uitwerkt.