woensdag 26 november 2008

25 November 2008



Dimple, omdat je wilt winnen!

De felicitaties van de captain zijn net, een minuut of tien geleden, in ontvangst genomen. Hij nam speciaal de moeite vanuit z'n kantoor te bellen en liet overtuigend blijken erg trots te zijn op de mannen van de avond. Het is ook niet mis. Winnen van veelvoudig Europees Kampioen Wim en zijn niet te evenaren Truus doe je niet op dagelijkse basis. Wim zal spijt hebben zoveel investeringen te hebben gedaan in dit team dat deze avond een mager legertje inzet. Niet alleen mager in de zin van twee spelers, ook mager in de zin van niet erg dik. Integendeel. Sandokan en Spanman zijn fysiek in topvorm en bij uitstek het visitekaartje van een van de gezondste sporten van dit moment. Ware iedereen van dit postuur, dan was de overbevolking een geschiedkundig feit. At iederen zo gezond en afgemeten, dan kende deze planeet geen hongersnood meer.
Spanman mag de eerste bal loslaten op baan 6. Zijn meervoudig 200 + baan en met een beetje zekerheid werd hier de 224 van Sandokan ingevet en neergezet. Beide heren waren dan ook van mening een herhaling van deze successen voor te dragen.
In game 1 echter werd dat de kop ingedrukt door een verpletterende 210 van Wim. Spanman kan maar 124 pinnen vinden en Sandokan doet z'n best twaalf dozijn te consumeren. Dit voornamelijk vanwege de ijskoude ballen. Spanman laat ze gerust een week in de vrieskou liggen en Wim voorzag een kleine ramp in de vorm van zijn eerder ervaren breukbal na een trip op enkele duizenden meters hoogte. Daar is het vrij koud. Enfin, hij gooit z'n bal en ziet 'm praktisch in tweeen splitsen net voordat de pinnen worden geraakt. Als ik het goed heb begrepen heeft hij met de splitkorst een geul getrokken die je nu nog kunt zien. Ergens in een ver en vreemd land. De bal kon hij weggooien. Het blok heeft hij op z'n trofeekast gezet.
In game 2 laat Spanman merken dat het vocht begint te werken. Hij gooit onverwacht netjes en lijkt even de lijst te dichten. Helaas werd daar in de vierde of vijfde worp een stokje voor gestoken. Hij mist een spare maar werpt de pot verder uit naar een hoopvolle 180. Sandokan heeft een hogere inductiegrens en kan de stof nog niet omzetten in strikes. Hij smeekt om zwaardere middelen maar moet het nu doen met 132 puntjes. Genoeg om de winst te ontvangen, te weinig om opgetogen te zijn.
We gaan terug naar de zesde baan en de ballen lijken intussen op kamertemperatuur te zijn. De heren gaan nu aan de whisky en beginnen aan de pot van de avond. Niets lijkt te mislukken en halverwege is de winst al een feit. Sandokan is blij, hij gooit glad en soepel en de bal blijft goed op de baan liggen. Hij kan zich verheugen in een stijlvolle 178'er. Spanman duikt net onder de magische grens met een gespierde 198. Hij heeft deze avond voornamelijk met zijn Ton gegooit en de relatie met deze 15 ponds kanonskogel lijkt compleet hersteld. Er is zelfs geen sprake van armzeer zo ondervonden we net tijdens een teambijeenkomt ter evaluatie van de prestatie. Het niveau in Tiel is deze avond, luisterend naar John, extreem hoog. Na de eerste pot werden een onredelijk hoog aantal namen genoemd waaronder de impressieve 258 van Annemieke.

Bel je nog even Joep! Of ben je te druk met je eigen?

Geen opmerkingen: