Waarom we niks meer lezen over Sandokan? Hij heeft een bijbaan.
Vanavond herdenken we de 253e geboortedag van Mozart, je weet wel van die riedeltjes op de klavier en de musicals als La nozze die Figaro en die Zauberflöte. Mozart was een geniale man, die en passant op 10 jarige leeftijd een aantal varianten schreef op het Wilhelmus. Hij was met zijn ouders op bezoek bij de inhuldiging van Willem V Batavus, erfstadhouder der verenigde Nederlanden. Dit was niet eens zijn meest bijzondere prestatie, hij werd op 13-jarige leeftijd concertmeester aan het hof van de bisschop van Salzburg en schreef een imposante hoeveelheid muziekstukken, welke nu nog beluisterd en bewonderd worden. Mozart stierf op 35-jarige leeftijd, onder verdachte omstandigheden. Hij was ziek, maar de theorie zegt dat hij best vergiftigd zou kunnen zijn. Mozart zelf heeft voor zijn dood aangegeven aan zijn vrouw vergiftigd te worden, en collega's vonden hoge doses arsenicum in de inkt waarmee Mozart zijn laatste meesterwerk, requiem, schreef. Mozart zelf was overtuigd dat, ondanks in opdracht van een ander, hij requiem voor zijn eigen begrafenis schreef, wat dus ook zo was.
Lang niet zo opmerkelijk en groots, maar toch zeker stof die tot tevredenheid stemt, was de prestatie van het gehavende Easy Slider deze 27e Januari. Bokman en Doesman traden vanavond aan tegen Truus en Wim. Bokman, die afgelopen weken een dal heeft moeten doorworstelen, was vandaag klaar om de wereld te laten zien dat hij een goeie bowler is, en dat is hij. Doesman, al enkele weken niet getopt, en ook niet geflopt, probeerd deze avond te ontkomen aan de middelmatigheid.
De eerste pot lijkt ES zich redelijk te kunnen optrekken aan het niveau van Wim en Truus, en met een beetje geluk en een hoge handicap slepen zij het punt binnen. Doesman een middelmatige 140, Bokman een teleurstellende 119. Toch reden tot tevredenheid, het punt is aan ES. De tweede ronde gaat beduidend beter, althans dat is te zeggen voor bokman. Doesman legt een strakke 140 na die van eerder, en is nog niet blij. Bokman daarentegen, heeft deze pot de smaak te pakken. Hij knalt ze d´r in en int hoog: 179. Zo kennen we de captain weer! Wim en Truus blijven na deze pot achter tussen wanhoop en vertwijfeling, 4 - 0, het zit erin!
De laatste pot lijkt ES vol euforie aan het werk te gaan, maar al gauw blijkt dat Bokman zijn kruit heeft verschoten. Na 10 frames zet hij een vertrouwde 107 neer, bijna reden voor hem om te janken, maar hij is een grote jongen. Gemiddeld gooit hij vandaag 135, iets wat de afgelopen weken niet lukte, glorie rijst aan de horizon! Doesman weet zich de laatse game tot een ander niveau te heffen, maar laat genoeg liggen om een nette, maar wederom gemiddelde 157 neer te zetten. Doesman wacht al weken op die ene echte uitschieter, het moment waarop zijn werk met de "the Hammer" beloond wordt. Wim en Truus sluiten hun avond goed genoeg af om ES de 4e punt te ontnemen, de heren nemen er toch 3 mee naar huis. Alles bij elkaar een succesvolle avond, lekker gesmeten, punten mee!
Afgelopen zondagnacht (het is nu 4 februari) werd de superbowl gespeeld. Het grootste sportevenement van de VS, de naam doet het wel vermoeden, gaat niet over bowlen. De superbowl is de finale van het American Football seizoen. Een leuke sport, als je van een 4 uur durende zit houdt, waarin je om de oren geslagen wordt met amerikaanse clichés. Ikzelf vind het mooi om te zien, het is een sport die is ontwikkeld om de kijker telkens opnieuw naar een climax te brengen. Het komt vaak allemaal aan op de laatste paar seconden van een wedstrijd, iets wat je bij meer typische amerikaanse sporten terug ziet. Dit jaar speelde de Pittsburgh Steelers tegen de Arizona Cardinals. De Steelers wonnen, na een bloedstollend laatste kwartier, door een touchdown in de laatste 30 seconden (de befaamde 'dying seconds') te maken.
So What? denkt de extremistische bowler, die vanzelfsprekend hier geen interesse in bezit. Het gaat hier om de reclames, wat in een land als de VS geen verrassing is. 3 miljoen dollar om 30 seconden je product te adverteren tijdens dit evenement. Een van de grootste adverteerders dit jaar is Pepsi, èn wie speelt daar een grote rol in de reclame? Bob Dylan! Jawel, deze antikapitalistische held uit de jaren 60 en 70, heeft zijn naam en prachtige chanson 'forever young' geleend aan Pepsi, om het vervolgens te laten verkrachten door een 3e rangs artiest uit het platvloerse hiphop-genre! De grootmeester van de folk, beheerser van de pen, weet mij hiermee in ieder geval te verrassen. Mozart kon niet rondkomen met - omgerekend- 75000 euro per jaar, niet vanwege hoge lasten, maar vanwege zijn feestelijke levensstijl. Zou Bob dit ook op het oog hebben, en hiermee een extra zakcentje willen opstrijken? http://www.youtube.com/watch?v=VIbs3sFGdbc
Geen opmerkingen:
Een reactie posten