8 april 2008

Michelle op weg naar een 76 game.

April doet wat hij wil. vanavond spelen we tegen Henk & Michelle van Eurohollidays. Het is geen stel. Het zijn collega's. En weet je wat het is met collega's? Ik niet. Ik heb geen collega's. Heb ik nooit gehad. De bof heb ik ook nooit gehad. Wel puisten. Die had ik genoeg. Het mooie van puisten is dat ze weer weggaan. Collega's hebben soms de neiging nooit meer weg te gaan. Dat hindert. Ik leer mijn kinderen: Koester je puisten. Op een dag zijn ze weg en komen ze nooit meer terug. Misschien heel af en toe, na een reep chocolade of een varkenshaas. Dan blijven ze weer even hangen en vertrekken weer. Aan puisten moet je niet krabben of snijden. Dan krijg je een kop als die detective in Miami vice. Die Latino. Dan weet de hele stad dat je een krabber bent. Een pulker. Dat wil je niet zijn. Laat het landschap van je leven vorm krijgen door je puisten. Ze vormen je karakter. Ze zeggen: Been there... done that! Kijk, ik had een maat die zijn nek niet kon draaien zonder dat er een reeks puisten opensprongen en de boel onder de pus zat. Dat was lachen. Hij gebruikte het als afstoter. Hij zei: Als ik een meisje zie waar ik even geen trek in heb, dan stoot ik haar af. Dan draai ik mijn nek. Ja, dat was lachen.
Maar we zijn aan het bowlen. Vorige keer was het een thriller. Vanavond wordt het weer een thriller. Spanjer slaat de eerste wedstrijd af. Bokman mag werpen. Hij heeft wat later zal blijken een zweepslag. Aan de kuit. Tijdens een clinic afgelopen weekend bukte hij en PETS, een zweepslag. Het zwelde als een blowfish en werd blauw als het water waarin de blowfish zwemt. Bokman werpt eerst omdat hij wil zien of het gaat lukken. Als hij dan vervolgens 159 gooit en de buren aan het huilen maakt, dan mag je gerust stellen dat Bokman een zeldzaam sterke bowler is. iedereen die wel een een klap met een zweep heeft gehad, weet dat het pijn doet. Vermenigvuldig dat met drie dagen van 24 uur achtereen, dan weet men dat dusdanig veel pijn heeft geleden, waar die neger in Saw 3 nog een puntje aan kan zuigen. Ik bedoel die neger die ontwricht werd. Ja, met die splinterbotten. Zeer pijnlijk.
Doesman werpt met hem mee en gaat hem voorbij met 2 puntjes. Ze laten de Euro's geen kans en nemen met gemak de eerste punt. We gaan naar baan 8 waar Spanjer helemaal losgaat. Hij gooit zijn mooie strakke lijnballen en weet een goed aantal spares te verzilveren. Bokman speelt hier zijn tweede game en Doesman rust uit. Het is spannend voor Doesman. Hij is jarig en weet dat zijn huiskamer vol bezoek zit. Zijn meisje moet hem verontschuldigen met een 'hij is even een pakje sigaretten aan het halen, hij komt zo terug, neem nog een biertje'. De wedstrijd is ook spannend, want we geven Henk en Michelle zelfs een kansje. Bokman z'n zweep doet pijn en met tranen in de ogen neemt hij een 130 rond. Dankzij Spanjers overtuigende 148 leggen ze de score op 2-0. Tijd voor Michelle om te gaan werpen. Tijd voor Henk om eens even serieus te gaan bowlen.
We gaan terug naar baan 7 en Bokman gaat zijn kuit masseren.
Terwijl we toekijken hoe Nus op intense wijze naar een 300 game toewerpt, begint Spanjer aan zijn 164 game. Spanjer werpt met Ton. Hij heeft Ton zelfs gewassen deze week. Ton stonk verschrikkelijk. Hij heeft 'm ingespoten met een sterk middel en geolied met olijfolie. Ton blinkt als een stuiver. De gaten ruiken zelfs fris. Hoeveel vingers heeft Tonnie in zich gehad? Ik weet het niet. Doesman kan een stapje terugdoen. Hij laat Spanjer de ruimte om te stralen en Henk en Michelle hebben de handdoek al op de baan gegooid. Ze nemen weer rustig de tijd om wat gratis demonstratieballen te zien rollen. Michelle houdt van Spanjer, dat kun je aan haar zien. Vroeger hield ze van Bokman. Maar dat is over. Van Doesman heeft ze nooit gehouden. Ze is vegetariër en Doesman is een moordenaar. Hij slacht zelfs zuiglammeren. En voor de lol stopt ie de kelen van ganzen vol vreten. Hij rijdt opzettelijk wild dood en neemt het mee naar huis. Doesman is een karakter uit een Brusselmans boekje. Hij doet me denken aan Brillekas. Hoe hij z'n vingers in die bal steekt en die pins kapot wil smijten. Michelle weet dat.
De derde game wordt gewonnen zonder al te veel moeite. Doesman gooit 138. Bokman geniet van Spanjer. Spanjer geniet van z'n eigen talent. Doesman kijkt op z'n klokje. Het is tijd, maar eerst nemen we nog een biertje. En nog eentje, want Adrie is jarig geweest. Hij slingert aan de bel en we krijgen allen een gratis pilsje van hem. Adrie is een puike vent. Ook zo uit een Brusselmans gelopen. Hij doet me denken aan die gast uit ex-drummer. Ja, die nog bij z'n moeder woont en waar ze in de garage mogen oefenen. Nus heeft de 300 niet gehaald. Hij was echter zeer dichtbij. Jammer. Ik zei nog tegen Bokman: Ik heb het nog niet meegemaakt. Bokman zei: oh.
Tot zover een korte impressie van een veelbesproken avond. Het is morgen alweer zo ver. Dan gaan we weer bowlen.