Stevie Vai komt naar Nederland!
Sandokan meldt zich niet af en komt niet. Bokman geeft een clinic bij de oosterburen. Een goede overigens. Even tussendoor, hij is uitgenodigd door een club uit Frankfurt, die hem vervolgens een midweek aan heeft geboden in een bowlingretraite in het zwarte woud alwaar hij drie sessies per dag doet met 150 bowlers uit Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. We zien uit naar zijn belevenissen en vooral naar de impact die zijn onderwijs zal hebben op jonge enthousiaste bowlers die niets liever willen dan net als hun helden van Easy Slider wereldwijd faam en bekendheid verwerven met de No.1 sport van de 21ste eeuw.
Maar dat terzijde.
De snelle rekenaar weet dat er nu twee heren staan te popelen om de weg te vervolgen die begin april is ingeslagen. De weg naar het goud. De uitdaging neemt stevige proporties aan als blijkt dat Nus en Annemieke, van team Towe, ons op staan te wachten bij baan 6. Wij, Spanman en Doesman, mogen nog een snelle bal rollen alvorens we besluiten onze befaamde shuffel af te draaien. Dat deze shuffel een tweeledige betekenis kan dragen werd ons vrij hard in de haren gesmeerd. Waar we normaliter doelen op een soepel dansje voor twee zagen we vanavond een trochemoche aan willekeur. Waar Spanman van leer trok, legde Doesman een eitje en waar Doesman zijn kalkoen bijna gaar zag worden spuugde Spanman in de vulling. Het was een avond waar de hoogte- en dieptepunten elkaar in hoog tempo opvolgden en waar Spanman het was die de regie van de neergang in handen wist te houden. Had Spanman ook maar ietsjes in het spoor van Doesman kunnen blijven, dan had de uitslag er zeer anders uit gezien.
Hola, hola, laten we wel reëel blijven. De eerste verloren we op een veertigtal punten. Door een 234'er van Nus. De tweede wonnen we dankzij een zwaar anker van Doesman. De derde kostte Nus een lichte stroke. Die kon hij maar net winnen en dat dankzij een Annemieke die eindelijk haar pijl had gevonden. Ze eindigt na een vrij gemiddelde pot met drie strikes en passeert ons met 5 puntjes.
Tot zover een toch vrij mooie pot bowlen. Beseffende dat Nus beter werpt dan de heren bowlers die we vorige week zagen op de WK uiteindelijk weinig om je voor te schamen en reden voor een biertje.
Jimi Hendrix komt naar Nederland
Doesman: 'Draai volgende week wat van Bob M. en Jimi Hendrix'.
Barbie: 'Wie?'
Spanman: 'Jimi Hendrix. Ken je die niet?'
Barbie: 'Ja, wacht even komt die niet naar Nederland binnenkort?'
Ze draait haar hoofd en schreeuwt naar een ontwikkeld mens aan de bar: 'Hoe heet die gitarist die naar Nederland komt?'
Ontwikkeld mens: 'Stevie Vai, 120 euro de ticket!'
Doesman: 'Twee letters had je goed.'
Barbie: 'is tie van DJ Mattew?'
Spanman: "Nee, Jimi Hendrix slaapt al 38 jaar.'
Barbie: 'Hoe kan ik dan weten wie dat is?'
Doesman: 'Ken je Rembrandt.'
Barbie: 'Tuurlijk, de beeldhouwer uit Belgie.'
Spanman: 'Nou, dan ken je Hendrix ook.'
Barbie: 'Wat zong hij dan.'
Spanman: 'Hij zong een lied en daarna kotste hij zichzelf onder en stikte in z'n eigen soep.'
Barbie: 'Lijkt me een innemend mens.'
Doesman: 'Hij nam inderdaad veel in.'
Spanman: 'Ja, en hij checkte z'n pilletjes niet bij de hulppost.'
Doesman: 'Hij was een hoofdact op Woodstock.'
Barbie: 'Hoedstok?'
Doesman: 'Woetstok.'
Spanman: 'Wood van woud, bos, woodpecker, hout.'
Doesman: 'En stock van Stockmarket, aandelen, obligaties, Maddoff.'
Barbie: 'Aandelen in hout?'
Doesman: 'Wat een achterlijke naam eigenlijk.'
Spanman: 'Nee, de organisator heette Johnnie Woodstock.'
Barbie: 'Oh, die, ja die ken ik wel!'
Goed nieuws! Er komt nog een verslag van deze kostelijke avond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten