Het is al even geleden als Spanman en Doesman de Tielse bowlingzaal binnenlopen. Ze doen het vandaag rustig aan, eerst koffie gedronken bij doesman, even teruggereden om "the Hammer" te halen, piesen. De mannen zijn in een relaxte bui en hebben zin om te smijten. Sandokan staat op de spelerslijst voor vanavond, maar hij heeft andere dingen aan zijn hoofd, denk ik. Met zijn gladde glijstrikes had hij vanavond het verschil kunnen maken. Bokman heeft het druk, in navolging van het boek de bowlersdip en de jarenlange inzet ter professionalisering der bowlingsport, zal hij een reeks clinics gaan geven in het oostblok van europa. Duitsland hoort daar ook bij.
Wat kan ik nog schrijven wat nog niet geschreven is over de wedstrijd? De eerste pot is Spanman afgeleidt door het gejammer over een te droge lane op baan 4, en zet een matige 112 neer. De bengels, die voor het eerst in hun actieve bowlingcarrière kans maken op een heuze prijs, zijn niet tevreden over de baan, elkaars werpstijl en de temperatuur van de cola. Doesman wijst ze vriendelijk en behulpzaam naar zijn zelfhulpboek, maar deze mannen lezen niet graag. Dat is, als je het regelmatige pornoblaadje niet meetelt. De eerste pot gaat verloren met ruim 40 punten. Doesman legt er 160 om.
In de tweede zien we een voorzichtige shuffle, welke direct tot paniek bij de buren leidt. De kraanvogel van nus - zijn alom geprezen concentratietechniek voordat hij de bal gooit - lijkt meer op een dronken pelikaan, en Annemieke heeft het druk met vergaderen, praten en socializen. Towe opereert deze pot niet als een eenheid, waar ES zich in zijn geheel vast bijt in de enkels van dit punt. Het heeft effect en de heren zien de zon weer gloren aan de horizon. Spanman 136, Doesman 156.
De derde pot ontwikkelt zich tot een strijd op het allerhoogste niveau van het woord strijd. Er werd redelijk tot goed gebowld. Spanman tekent een 144 op en Doesman 154. Het venijn zit hem in het staartje echter. Met de tiende beurt nog te gaan hebben de mannen van ES een kleine voorsprong, deze wordt uitgebreid en het woord is aan de tegenstander. Nus kan de druk niet aan en laat een laffe spare optekenen. De doorgaans meest stoïcijnse bowler van Tiel en verre omstreken heeft het zweet op zijn voorhoofd staan. Hij twijfelt en durft Annemieke niet aan te kijken, ze hopen op een wonder. Annemieke moet 2 keer striken. Het word stil in de zaal als Annemieke aanlegt, Nus heeft een hartstilstand als hij ziet dat haar worp recht op de voorste pin eindigt. Met een miraculeuze impact - de pins vallen aan beide kanten van de bal als dominostenen om - gooit zij een strike, dit had een split moeten zijn! Nus schaamt zich en annemieke eigenlijk ook, men mort op de tribunes. Deze strike was pure mazzel en het niet waard geteld te worden. Annemieke maakt het verder kundig af en steelt het laatste punt van ES. ES was niet de beste, maar ze hebben geen moment opgegeven en verdienden de 2-2.
Terwijl Nus en Annemieke nog een beetje nakomen van hun reis door het oog van de naald, drinken de mannen van ES nog een biertje, op het verlies en op de avond. Zij raken verzeild in een gesprek met hun favoriete bengel. Deze blijkt een aardig woordje over de grens te spreken, Frans wel te verstaan. A-trois a parlé de lanterne et le trottoir, mais la lanterne n'a pas parlé, car ceux-ci ne peuvent pas parler. Un trottoir aussi non-. A-trois est un supporter énorme de Lassie et cela a fait aussi savoir il Kristel. Ton connaître en effet mais jamais. Enfin, dat is ook een beetje frans, het was een mooie avond met een memorabele afsluiting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten