Het is donker als we met z'n drieen het centrum binnenlopen. Martijn wist al te delen dat we op de vijfde plaats staan. Gedeeld met vele anderen. We moeten winnen vanavond. En belangrijker nog... we willen winnen. Die wil blijkt sterk te zijn. Zelfs als we bij aanvang geen Henk treffen, maar een Hans. U vraagt zich nu af... is dat handicap 10 Hans? Inderdaad, dat is 'm. We spelen tegen Eurohollidays en Henk is zeilen. Als u terugdraait tot 11 september, dan ziet u mijn commentaar op Michelle. Dat zal ik niet herhalen, en dat hoeft ook niet. Michelle was niet voor herhaling vatbaar. Erger nog. Zij stond te werpen gelijk een koe een kalf werpt. Niet ten nadele van haar persoon of karakter. Michelle is een geweldige meid met een passie voor bowlen en mijn spaanse uiterlijk. Ze had enkel haar avond niet. Geen scherfgranaten deze avond. De dreiging ging voornamelijk uit van Hans en blijkens de derde set, van onszelf. Een bedreiging van binnenuit betekent in de bowlingsport dat je dusdanig onder de maat speelt dat je de set weggeeft.
We spelen baan 7 en 8 en Spanjer oppert direct de eerste en derde set te nemen. Hij is rechtshandig en baan 8 kent een muur aan de rechterkant. Waar hij op baan 1 geen problemen heeft, heeft hij ze op baan 8 des te meer.
Spanjer begint met een strike. Hans is niet onder de indruk. Hij antwoord met een spare. Michelle begint matig. Ze speelt met een andere bal. Dat heeft ons nog nooit in de weg gezeten, maar 'vaste balspelers' zijn vrij autistisch in hun relatie met de bal. Zij zitten behoorlijk vast in een herhalend werpstramien. Wisseling in stijl of een snelle aanpassing is moeilijk. Iets waar wij van nature geen last van hebben
Bokman volgt redelijk (131), laat enkel veel spares met rust en samen winnen we de eerste set zonder weerstand. Met een 181 mag Spanjer geenzins klagen. 1-0 Spanjer neemt 20 minuten pauze. Hij rookt een strike en de sponsor mag tevreden zijn.
De heren presteren goed op baan 8. Spanjer maakt foto's. Naast ons zakt het behoorlijk in. Het lijkt ze ook niet veel te kunnen schelen. Michelle zuigt genoegelijk op haar sigaretjes en Hans' handjeklap neemt niet in overtuiging af. We herinneren ons vorige week waar we Eric en Gracitia in opwaartse spiraal zenuwachtiger zagen worden naarmate de pinnen vielen en waarbij het zo populaire handjeklap steeds meer een plichtmatig zweetveegje werd. Hans en Michelle berusten en genieten overduidelijk van de Doesman Curve. Doesman (zie foto) heeft de smaak te pakken. Baan 8 ligt hem goed. Er hangt een 180'er in de lucht, maar hij kan 'm net niet verzilveren. 159 is zeker niet slecht, maar wat later lijkt, het begin van de aftakeling. Bokman staat zwaar te presteren. Eigenlijk al weken sterk op dreef. Zijn handicap is inmiddels te verwaarlozen en vanavond laat hij opnieuw zien nog steeds bij de top te horen. 174 met z'n hemd uit de broek. 2-0
De derde set.
Waar Spanjer al weken achtereen met Ton werpt en bij voortduren met een mooie curve, gooit hij vanavond enkel met een blauwe huisbal strak door het midden met een lichte wijk naar rechts. Dit heeft hij goed gezien. De pinnen vallen hard.
Doesman laat helaas wat pins staan. Waar Bokman in de eerste set z'n spares liet staan, laat Doesman nu feitelijk z'n strikes staan. Ballen met een overduidelijke strikekwaliteit worden niet beloont naar stijl en inspanning. Een lullige 117 is de som. Michele is zichtbaar opgewonden wanneer Spanjer nog een fourbagger demonstreert en zijn set op 176 zet. We komen 20 punten tekort voor een 4-0 overwinning.
Jack speelt vanavond tegen Annemieke. Ik zet m'n geld op de laatste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten