vrijdag 20 maart 2009

10 maart 2009


Misschien moeten we weer eens wat teamshots maken. De plaatjes laten veel te wensen over.

Opgeschrokken door een supersnel bericht van collega Doesman, beseffende dat er naast een fikse achterstand in de lijst een redelijke nalaat in de verslagen te betreuren is, typ ik snel en kundig een kort verslag van een van de mooiste potten bowlen van het jaar.

Easy Slider wordt vertegenwoordigd door Spanman en Bokman. Twee mannen van het eerste uur, gezworen vrinden voor het leven, saxofonist en fluitist van wat eens de grote hoop van Nederland was en tegenwoordig voornamelijk hangend aan barren en dromend van wat had kunnen en moeten zijn.
Daarnaast, zittend aan een tafeltje, druk met doekjes en olie in de weer, twee uitstrijkjes uit de baarmoederwand van bowlend Tiel, de heren Nus en Adriaan de Gram. De Gram loop rond met een handicap van precies 0. Nus mist wel eens een pin en heeft er nog 6 achter zijn naam staan.

Enfin... we winnen wel eens van ze, maar dan moeten we op eigen niveau spelen en dat doen we eigenlijk niet vaak meer. De scores lijken meer en meer op een lijstje van een paar kinderen op de Wii. Ook vanavond weten we de stand enkele keren net boven de 100 te zetten en ware het niet dat beide heren in de derde pot ontzettend hun best deden dan was het opnieuw een 0-4 geweest.

Nus en Adriaan zetten vrijwel iedere pot boven de 200 neer, dus veel motivatie voor prestaties was er niet. Kijkende naar lange reeksen strikes dwingt ons te drinken en te lallen en te wachten op het juiste moment. Dit moment kwam na 50 minuten en terwijl Nus en Ad de vingers likken komen Spanman en Bokman ongenadig hard uit de hoek en beginnen een demonstratie van kunde en vakmanschap neer te zetten die zijn gelijke nog niet heeft getroffen. Spanman striked en striked en komt net tekort voor de magische 200. Hij zet 'm weg op 173 en kijkt hoe Bokman zijn stijgende lijn weet vast te houden naar een zekere en voldoende 138. We verliezen vanavond met 1-3, maar niet tegen twee losers. nee, een punt pakken tegen deze geweldenaars en ambassadeurs van de mooiste sport van Nederland, medestrijders in het gevecht voor de professionalisering van de Bowlingsport en vleselijke visitekaartjes van het steeds minder muffig wordende imago, is eer genoeg.
Een lange zin kenmerkt zich door een veelheid aan woorden.
Adriaan is ook een landelijk bekende visser. Hij haalt geregeld de meeste vis aan wal.

We zoeken een raar en onherkenbaar stuk op uit de Stentor en plaatsen die alvorens we de bevindingen van 17 maart tot ons nemen.

Spanman: 158/119/173
Bokman: 112/132/138

Geen opmerkingen: