donderdag 6 september 2007

4 september 2007



Spanman staat voor grote uitdaging

Het was de eerste dinsdag van het nieuwe seizoen. Topbowlers uit de hele regio verzamelden zich op de zwaar geoliede bowlingbanen van de TBV. Er werden handen geschud en verhalen uitgewisseld. Er heerste een opgewonden sfeer. Wim en Truus deelden hun Italiaanse avontuur. Zij speelden daar een internationaal toernooi. Anderen deelden inzichten verkregen tijdens volkomen rust op een camping of in een hotel. Ikzelf en mijn maat Bokman keken terug op een geslaagde zomercompetitie. Op een haar na verloren. Deelname is belangrijker spraken we elkaar toe. En zeker wat geleerd. Wat valt er te leren als je tot drie maal toe de winst naar je toe getrokken hebt op nationaal niveau? Een hoop, dat is duidelijk.
Wat hebben we vanavond geleerd? Onze tegenstanders zijn twee doorgewinterde strikewerpers. Jeff en Fatih. Jeff heeft 7 baanrecords en fatih gooit moeiteloos de meest ongebruikelijke splits. Doesman, mijn partner voor de avond, weet ze te treffen. Ikzelf blijf ver achter. Met een start van 121 staat het schaamrood op m'n wangen en vraag ik me af waartoe die extra dertig uur inspanning van de zomer heeft gediend. De tweede pot blijk ik trefzekerder en weten we de stand op 1-1 te zetten. Nu gaat het erom spannen. Het begin belooft veel. Doesman blijft op hoog niveau scoren, maar mijn ballen lijken ieder doel te missen. Zelfs mijn veel besproken hookballen nemen beide kanten van de baan om slechts een pin te doen vallen. Helaas. We nemen een biertje en vertrekken. Volgende week zal het beter gaan.

Geen opmerkingen: