We schrijven ongeveer begin jaren tachtig vorige eeuw als bowlingcentrum Ede de deuren sluit en Karin Hendriks niet meer kan bowlen. Ze legt de bal, de schoenen, de doek en de tas keurig in een kast en denkt er niet meer aan tot in 2007 wanneer haar buurman een bowler blijkt te zijn. Ze deelt dat ze nog een bal heeft, maar weet niet meer waar. Het onderwerp blijft gesloten tot de 13e van mei 2008. Karin heeft haar bal gevonden en Spanjer mag de tas openen. De tas oogt goed. Er ligt een dragertje los en voorzichtig tillen we de tas uit de kast. We openen 'm in de tuin. Wat vervolgens zichtbaar wordt is een helse ravage. De binnenzijde van de tas is volledig uitgevreten door muizen. De schoenen, het doek, de voering van de tas... pulp, snippers, stof, een muizenhuid en een enorm gat aan de onderzijde van de tas. De bal is echter ongeschonden. Spanjer mag 'm lenen. Hij geeft Trudie een grote schoonmaakbeurt en test de ligging in de hand. Voelt goed. Naar later deze avond blijkt, werpt ze ook nog erg goed. De jaren hebben haar geen kwaad gedaan. Spanjer gooit er 184 en 203 mee. Bokman legt er 158 en 154 naast en het totaal aantal strikes dat ze deze avond maakt is 18. Niet slecht voor een bal die waarschijnlijk ouder is dan Bokman. De foto is Trudie en haar komaf. Opgelikt door 's lands beste photoshopper.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten