Spanman laat zien dat het mogelijk is tweemaal 189 te werpen
Op deze avond spelen we tegen Andre en Frank. Twee nieuwe namen in onze lange lijst met tags. Dit is een nieuw team in de league. Zij hebben de plek ingenomen van Michelle en Henk. Naast de plek hebben ze gelukkig ook het spanningsniveau meegenomen. We waren getuige van een kiele kiele met als uitslag een 2-2. Inderdaad, het was spannend. We winnen er eentje met een twintiger voorsprong, eentje met een 4-tal puntjes en we verliezen er eentje met een ... tja, op zulke momenten word je ingehaald door de aftakeling van je mental buddy. Je beste maat onder de schedel. Het centrum van bestaan en besef, van begrip en beleving. En.. herinnering. Wat is de waarde van een film als je hem vergeet? Wat is vriendschap nog waard als je je eigen bowlingmaten niet meer herkent en niet meer weet of je aan je eerste glas of je tiende zit te nippen. Misschien overdrijf ik. Sandokan zal me wel inlichten over de ware toedracht van deze avond. Een ding weet ik nog goed en dat is de man van de avond. Dat was Spanman. Wat stond die lekker te smijten.
We spelen op baan 7 en 8 en bij het zien van de tegenstander denk ik even aan een fiasco. Dat mogen we niet meer doen. We winnen tegenwoordig van iedereen, dus ook van deze kunnen we winnen. De eerste twee potjes doen we dat, de derde hadden we ook kunnen hebben ware het niet dat Sandokan in een dipje stapte. De tegenstander ontvangt enkel lof en ere voor een sportieve avond.
Op baan 7 spelen Spanman en Doesman. Doesman gooit met een splinternieuwe bal van Wim een ogenschijnlijk onmogelijke 125, maar doet het toch maar. Hij volhardt in zijn balkeuze en heeft in zijn hart besloten deze bal aan te schaffen. Het zal hem twee bier gaan kosten. Binnenkort een mooi verhaal met foto over deze tot Wim gedoopte bal. We winnen deze pot dankzij een sterke 189'er van Spanman.
Op baan 8 gaan Spanman en Sandokan de lakens uitdelen. Sandokan voelt de 224 nog in de vingers en probeert vanavond de helft daarvan te benaderen. Dat lukt 'm net niet. Maar met de blik op Spanman gericht kan hij het zich veroorloven. Gelukkig dipten de buren deze pot. Spanman legt een identieke 189 en Sandokan vult 'm aan tot 296. Voor de trage mavo-studenten onder ons... 107.
Dan lopen we de route terug naar baan 7 waar we getuige zijn een fraaie strijd. Zowel Sandokan als Doesman staan ontspannen en kundig te werpen. Doesman weet nu een lat te vinden waar Wim lekker op kan rollen. Wim stuurt mooi in en belooft het talent van Doesman aan te vullen in de komende weken. Does gooit 152, Sandokan mag met een 133 naar huis fietsen. Een goede score, vooral in de schaduw van de handicap, maar toch een fractie te weinig voor een 4-0. Dit zijn momenten die pijn doen. We leveren de laatste punt in tegen een hele hoge prijs. Ik moet nu toch echt de scores van de andere banen gaan bijhouden voor de completering van het geheel. Uit mijn hoofd moeten de buren dus samen meer dan 400 hebben gegooid.
Resumerende een puike avond met een goed gevoel voor de toekomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten